Συλλαλητήρια το Όπλο για την Υπεράσπιση της Μακεδονίας μας.

Του Δημήτρη Βαλασίδη (*).

Η μελέτη της επαίσχυντης συμφωνίας των Πρεσπών μόνον οργή και αγανάκτηση προκαλεί σε κάθε υγιώς σκεπτόμενο Έλληνα. 

Είναι προφανές ότι δεν υπάρχει ούτε ένα θετικό στοιχείο για την Ελληνική πλευρά, αντίθετα εκχωρούνται στους σλάβους όνομα, γλώσσα, ιθαγένεια, πρόσβαση στο Αιγαίο μας και πολλά άλλα. Χαρακτηριστικό είναι ότι οι ελλαδίτες δέχθηκαν στην συμφωνία η Μακεδονία μας να αναφέρεται ως «Βόρεια περιοχή της Ελλάδος»

Όμως υπάρχει ένα «παράπλευρο» θετικό αποτέλεσμα. Συσπείρωσε και ξεσήκωσε τον Ελληνικό λαό, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων πλην βεβαίως των αμετανόητων κομμουνιστών. 

Αυτοί θεωρούσαν και συνεχίζουν να θεωρούν την Μακεδονία μας μη Ελληνική περιοχή που πρέπει να αποτελέσει ξεχωριστό κράτος. 

Δυστυχώς και τα περισσότερα κοινοβουλευτικά κόμματα, εκτελώντας εντολές των πατρώνων τους, δεν αντέδρασαν όπως έπρεπε. 

Ελάχιστοι κομματικοί που τόλμησαν να εμφανιστούν σε συλλαλητήρια υπέστησαν τις συνέπειες της θέσης των κομμάτων τους.

Οι Έλληνες δεν έδειξαν τα τελευταία επτά χρόνια σθένος και δυναμική ανάλογη της ζημίας που υπέστησαν από τις δωσιλογικές κυβερνήσεις. Αντέδρασαν χλιαρά στην καταστροφή της χώρας και την εξαθλίωσή τους. 

Οι αυτοκτονίες, η μαζική μετανάστευση των νέων μας, η ανεργία, η υποβάθμιση της δημόσιας υγείας και της κοινωνικής πρόνοιας καθώς και η ανεξέλεγκτη είσοδος λαθρομεταναστών δεν μπόρεσαν να προκαλέσουν έναν γενικό ξεσηκωμό. 

Όμως την μεγάλη προδοσία δεν ήταν δυνατόν να την δεχθεί ένας υπερήφανος λαός με μια τόσο ένδοξη ιστορία. 

Οι Έλληνες ξεσηκώθηκαν. 

Η αρχή έγινε με τα δυο μεγαλειώδη συλλαλητήρια Θεσσαλονίκης και Αθήνας. 

Χωρίς ουσιαστική οργάνωση, οικονομικούς πόρους και υποστήριξη των ΜΜΕ εκατοντάδες χιλιάδες ξεχύθηκαν στους δρόμους για να διατρανώσουν την θέληση τους ότι δεν θα δεχθούν την εκχώρηση του ιερού ονόματος της Μακεδονίας και ότι θα αγωνισθούν μέχρις εσχάτων.

Τα ρυάκια έγιναν παραπόταμοι, οι παραπόταμοι, ορμητικό ποτάμι που στο διάβα του παρασύρει κάθε προδοτικό και ανθελληνικό. 

Ακολουθούν εκατοντάδες συλλαλητήρια, ενημερωτικές εκδηλώσεις, μηχανοκίνητες πορείες και κάθε είδους διαμαρτυρίες που επαναλαμβάνονται με αυξανόμενη συμμετοχή και δυναμική. Πρωταγωνιστής πάντα ο απλός πολίτης. 

Πλήρης απουσία του πνευματικού και καλλιτεχνικού κόσμου. Μικρή η συμμετοχή της διοικούσας Εκκλησίας.

Είμαστε αποφασισμένοι να μην αφήσουμε σε «χλωρό κλαρί» τους εθνικούς μειοδότες. Τσίπρας, υπουργοί και βουλευτές του αναγκάζονται να αλλάξουν τον τόπο ή και να ματαιώσουν τις ολιγομελείς συγκεντρώσεις τους. 

Στην Θεσσαλονίκη ο πρωθυπουργός δεν τόλμησε δυο φορές να έρθει στο κέντρο της πόλης και προτίμησε την ασφάλεια του ξενοδοχείου πολύ κοντά στο αεροδρόμιο, για να είναι εύκολη η διαφυγή του. Υπουργός δέχθηκε την δημόσια κατακραυγή κατά την ομιλία της στο δημαρχείο, ενώ βουλευτής άλλαξε τον χώρο συγκέντρωσης για να οχυρωθεί εντός της ΔΕΘ υπό την προστασία διμοιριών πραιτοριανών ΕΛΑΣιτών. 

Άλλος υπουργός δεν τόλμησε να πάει στην Κατερίνη μετά από προειδοποίηση των κατοίκων της.

Και μέσα στο καλοκαίρι οι δυναμικές κινητοποιήσεις συνεχίζονται με αμείωτη ένταση. 

Θα τολμήσει ο Τσίπρας να έρθει για να εγκαινιάσει την ΔΕΘ στον χώρο της ή θα προτιμήσει να το κάνει με τηλεδιάσκεψη από το αεροδρόμιο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ; 

 Εμείς, οι πραγματικοί Μακεδόνες, του συνιστούμε το δεύτερο, γιατί διαφορετικά θα αντιμετωπίσει μια μαζική και μαχητική αντίσταση που όμοιά της δεν έχει γίνει ποτέ και πουθενά.

Τον περιμένουμε, λοιπόν.

(*) Ο Δημήτρης Βαλασίδης είναι:

Αξιωματικός εα-Οικονομολόγος-Συγγραφέας, απόφοιτος της Σχολής Ευελπίδων, του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και κάτοχος μεταπτυχιακού στην Διοίκηση Επιχειρήσεων (ΜΒΑ). Γεν. γραμματέας του ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ