Σάν τόν παλιό καλό καιρό...........παιδιά

Έχουν περάσει πολλά θά έλεγα χρόνια απο τότε που ήμουν ένα μικρό παιδί και έπαιζα στήν γειτονιά μου,παιχνίδια που σήμερα.......δέν υπάρχουν
Θα προσπαθήσω να θυμηθώ μερικά,ελπίζω και σέ όλους εσάς να έρθουν οι όμορδες εκείνες εικόνες  που παίζαμε ανέμελα

Κρυφτό:
Πέντε δέκα δεκαπέντε.....φτού και βγαίνω,ένα παιδί φιλούσε σε τοίχο,μάντρα,δένδρο,και οι υπόλοιποι τρέχαμε να κρυφτούμε........και όποιον έβρισκε;φτου σε βρήκα και φιλούσε.....και το φτού ξελεφτερία που έδινε τό σύνθημα ότι πρέπει να βγούμε από τίς κρυψώνες μας.
Μακριά Γαιδούρα:
Βασικά παιχνίδι γιά αγόρια λόγω του βάρους πού σηκώναμε οι σκυφτοί παίχτες,ενώ οί άλλοι έτρεχαν και ανεβαίναν επάνω στούς σκυφτούς προσπαθόντας να μήν πέσουν διότι τότε αυτοί γινόταν η γαιδούρα.και προσπαθώ να θυμηθώ τί  λέγαμε....Μανταλίνα,Σανταλίνα πόσα είναι αυτά (τα δάκτυλα του χεριού μας)......
Βαρελάκια:
Ένα παιχνίδι στό οποίο χωριζόμασταν σε ομάδες διπλές,και τρέχαμε πηδώντας ο ένας τόν άλλον φτάνοντας στό τέρμα........τό κόλπο να μην ακουμπησουμε τόν παίχτη που ήταν σκυφτός με τίποτα άλλο παρα με τα χέρια μας (δύσκολο μέν,γέλιο δε).

Σπασμένο Τηλέφωνο:

Τό παιχνίδι πού παίζαμε όταν κουραζόμασταν από όλα τά άλλα,το πρώτο παιδάκι ήταν η φωνή,και τό  τελευταίο ήταν αυτό πού έλεγε μία λέξη,έπρεπε η λέξη νά έφτανε στόν πρώτο και να τήν έλεγε σωστά( συνήθως δέν τήν λέγαμε σωστά).......ξεκούραστο παιχνίδι

Αγαλματάκια

Ένα παιχνίδι πού η μάνα( ο παίκτης που ήταν ο μόνος που κινούταν) έλεγε  Στρατιωτάκια,στρατιωτάκια για να δώ άν είστε αγαλματάκια, και έπρεπε όλοι να είμαστε εντελώς ακούνητοι,άσχετα άν μας έκανε οποιαδήποτε γκριμάτσα,όποιος γέλαγε ή κουνιόταν γινόταν η μάνα.

Τό σχοινάκι:

Καθαρά κοριτσίστικο παιχνίδι ,δύο κοπέλες αντικριστα η μια από τήν άλλη έβαζαν στά πόδια τους ένα λάστιχο και  κάνοντας διάφορα σχέδια κλείνοντας ,ανοίγοντας,διπλώνοντας τα πόδια τους τα αλλα κορίτσια προσπαθούσαν να πηδήξουν μέσα εξω στό λάστιχο χωρίς να τό ακουμπήσουν.

Τά μήλα :

Ακόμα ένα κοριτσίστικο παιχνίδι δύο παίχτες σε κάποια απόσταση έχουν μία μπάλα και τήν πετάει ό ένας στόν άλλον,ανάμεσά τους υπήρχαν παίχτες (αντίπαλη ομάδα) πού έπρεπε να πιάσουν τήν μπάλα 10 φορές,άν ένας παίχτης ακουμπούσε τήν μπάλα και δέν τήν  έπιανε έβγαινε από τό παιχνίδι(καιγόταν),έτσι πήγαιναν εναλλάξ οι ομάδες

Υπήρχε καί τό ίδιο παιχνίδι τό οποίο όμως ρίχναμε τήν μπάλα χαμηλά,απλά δέν θυμάμαι τό όνομα του.

Κουτσό:

Ε καλά μπορεί να είναι κοριτσίστικο αλλά σαφώς και τό έχουν παίξει έστω τό έχουν δοκιμάσει και αγοράκια( εγώ τό έχω παίξει).Σχημάτιζαν συνεχόενα τετράγωνα αριθμημένα και με τό ένα πόδι στόν αέρα προσπαθούσαν  με τό άλλο να κλωτσάν μία πέτρα,ένα κεραμύδι στό τελευταίο κουτάκι.

Τυφλόμυγα:

Ίσως τό  πιό ( σπαστικό ) παιχνίδι...ένας παίχτης στό κέντρο ενός φανταστικού κύκλου με τα μάτια δεμένα,και οι άλλοι παίκτες να τόν πειράζουν να τόν ακουμπούν μέχρι να πιάσει κάποιον για να πάρει τήν θέση του............

Τζαμί

Ένα παιχνίδι δύο ομάδων από τουλάχιστον 5 παίκτες,και 7-8 κεραμύδια η πλατιές πέτρες,μία μπάλα δερμάτινη(δυνατή),η ομάδα πού ρίχνει τήν μπάλα για να ρίξει τόν πύργο από τα κεραμύδια είναι αυτή πού πρέπει να τόν ξαναστήσει,η άλλη ομάδα τούς κυνηγάει με τήν μπάλα για να μην ξαναστήσουν τόν πύργο,σκοπός είναι να χτυπήσουν όλους τους παίκτες με τήν μπάλα πρίν χτίσουν ξανά τόν πύργο.

Βέβαια στα περισσότερα παιχνίδια πού έπρεπε να υπάρχουν ομάδες κάπως έπρεπ να διαλέξουμε τούς συμπαίκτες.......

Υπήρχαν πολλοί τρόποι με μία όμως φράση Τά Βγάζουμε;

 οι τρόποι;

Τα βηματάκια δύο παίκτες οι αρχηγοί αντικρυστά περπατούσςν κολλώντας τήν φτέρνα τού ενός ποδιού με τήν μύτη τού άλλου,η έβαζαν  τό ένα πέλμα κάθετα στό άλλο.....

Τό γνωστό Αμπε-Μπα-Μπλόμ

Τό Πέτρα-Ψαλίδι-Χαρτί

ΥΓ Υπάρχουν πολλά παιχνίδια τά οποία δέν θυμάμαι......Όποιος θέλει μπορεί να μας στείλει και εμείς πολύ απλά θα τα δημοσιεύσουμε